پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنید، اما تنها نمانید

پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنید، ولی تنهایی و انزوای از اجتماع هم به سلامت شما صدمه می‌زند

در وقت زندگی منتظر شما هستیم

اصطلاحی وارد طب سالمندی شده است با عنوان شکنندگی یا Frailty که هر چند جدید نیست، ولی روز به روز به درک درست‌تر و ابعاد آن اضافه می‌شود.

شکنندگی یعنی بر اثر عوامل مختلف، سلامت فرد به خطر می‌افتد و روز به روز ضعیف‌تر، خسته‌تر، بی‌انرژی‌تر می‌شود و وزن او هم کاهش می‌یابد. روش‌های مختلفی برای سنجش شکنندگی فرد وجود دارد. مطالعات نشان داده‌اند شکنندگی با سن، جنس، غذا، افسردگی، سبک زندگی و ثروت ارتباط دارد.

از طرفی کووید- 19 باعث تنهایی و انزوای اجتماعی شده است. این دو با هم متفاوت هستند. انزوای اجتماعی به معنای داشتن روابط اجتماعی کم یا نادر است. در مقابل، تنهایی به عنوان یک نارضایتی ذهنی از اختلاف بین سطح واقعی و مطلوب و کیفیت ارتباطات اجتماعی توصیف می‌شود.

نتایج مطالعات می‌گویند تنهایی و انزوای اجتماعی نه تنها به سلامت صدمه می‌زند و باعث مرگ زودرس هم می‌شود بلکه در مدت زندگی هم کاهش توانایی‌های سالمند را در پی دارد. افسردگی، اضطراب، اختلالات خواب و شناختی و استرس از عواقب تنهایی و انزوای اجتماعی هستند.

کووید-19 نه تنها باعث تنهایی و انزوای اجتماعی سالمندان بلکه همه گروه‌های سنی شده و به همین دلیل سلامت جسم و ذهن همه افراد تحت تاثیر قرار گرفته است. قطعا ساختار و امکانات هر اجتماع در کاهش یا افزایش این تنهایی و انزوای اجتماعی تاثیرگذار است.

به‌تازگی در مطالعه چاپ شده در مجله لنست که روی 9171 فرد بالای 50سال و طی 14سال انجام شده نشان داده شده است تنهایی و انزوای اجتماعی هر کدام جداگانه و به طور واضح باعث شکنندگی می‌شود و هرچه تنهایی یا انزوا شدیدتر باشد این اثر بیشتر است. همچنین اگر این دو با هم باشند اثر آنها تشدیدکننده است.

در این زمان با خطرات پاندمی کووید-19 و به‌خصوص بیشتر بودن ریسک بیماری و مرگ و میر برای سالمندان و از طرفی تاثیرات تنهایی و انزوای اجتماعی در سالمندان باید با رعایت دقیق پروتکل‌های بهداشتی آنها را تنها نگذاشت.

برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به آدرس‌های ذیل مراجعه نمایید:

  • Lancet Health Longevity: VOLUME 2، ISSUE 2، E70-E77، FEBRUARY 01، 2021

The longitudinal relationship between loneliness، social isolation، and frailty in older adults in England: a prospective analysis

Katie Davies، Asri Maharani، Prof Tarani Chandola، Prof Chris Todd، Prof Neil

Open AccessPublished:January 14، 2021DOI:https://doi.org/10.1016/S2666-7568(20)30038-6

  • COMMENT| VOLUME 2، ISSUE 2، E54-E55، FEBRUARY 01، 2021

Will the pandemic reframe loneliness and social isolation?

Roger O’Sullivan، Brian Lawlor، Annette Burns، Gerry Leavey

Open AccessPublished:January 14

هوا مهم‌تر است، این‌قدر سطوح را ضدعفونی نکنید

مجله‌های لنست و نیچر: یافته جدید

هوا مهم‌تر است، این‌قدر سطوح را ضدعفونی نکنید

کووید-19 به‌ندرت از طریق سطح آلوده منتقل می‌شود.

در فوریه 2020 سازمان جهانی بهداشت تایید کرد بیماری کرونا از طریق سطوح آلوده منتقل می‌شود. در مارس همان سال مشخص شد ویروس روی سطوح فلزی و پلاستیک تا چند روز زنده می‌ماند.

در ماه می‌ سازمان جهانی بهداشت ضدعفونی همه سطوح در منازل، فروشگاه‌ها، مدارس، مساجد، کلیساها، اتوبوس و قطار و خصوصا در اماکن عمومی را توصیه کرد.

تمام کارخانه‌های تولید مواد ضدعفونی شبانه‌روزی کارکردند تا بتوانند این حجم مواد لازم را تولید کنند.

در انتهای سال 2020 میزان فروش مواد ضدعفونی به چهار و نیم میلیارد دلار رسید که 30درصد بیش از سال قبل بود.

حالا مشخص شده است این همه هزینه و وقت و ترس بی‌مورد بوده است و کووید-19 دربیشتر موارد از طریق قطره‌های کوچک و بزرگ تنفسی در حین نفس کشیدن، حرف زدن یا سرفه و عطسه کردن منتقل می‌شود و به‌ندرت از طریق سطوح افراد مبتلا به بیماری می‌شوند.

مطالعات نشان داده‌اند ویروس روی پلاستیک و فلز تا 6روز، روی پوست بدن تا 4روز، روی فیش‌های بانک تا 3روز و روی لباس تا 8هشت ساعت زنده می‌ماند، اما این در شرایط آزمایشگاه بوده است و هیچ‌کدام این مطالعات دلیل امکان انتقال بیمار ی به افراد نیست. در مطالعه دانشگاه ماساچوست شانس انتقال بیماری از سطوخ 5 در10 هزار بوده است.

بنابراین در مقاله‌های چاپ شده در 29ژانویه و دوم فوریه سال 2021 در نیچر توصیه شده است توجه خود را به هوا برگردانید و سطوح خیلی مهم نیستند.

شستن دست‌ها، زدن ماسک، رعایت فاصله، تهویه مناسب محیط، اجتناب از حضور در ازدحام و فضاهای بسته مهم‌ترین و موثرترین روش‌های پیشگیری از کووید- 19 هستند. با این همه، بهداشت سطوح را هم رعایت کنید. احتمال انتقال صفر نیست.

کلمات کلیدی: کووید-19، کرونا، انتقال بیماری، سطوح، قطره‌های تنفسی

منابع:

واکسن کوید 19 در سالمندان بهتر تحمل می شود

واکسن کوید 19 در سالمندان بهتر تحمل می شود

افراد مسن خصوصا بالای 70 سال در خطر بیشتری برای ابتلا به ویروس کرونا هستند و مرگ و میر هم در آنها شایع تر است. به همین دلیل در صورت آماده شدن واکسن، افراد سالمند در اولویت واکسیناسیون هستند.

با این همه به علت ضعف سیستم ایمنی در سنین بالا، نتیجه واکسیناسیون در افراد مسن خیلی خوب نیست و پاسخ سیستم ایمنی در افراد جوانتر بهتر است.

در مطالعه فاز دو بالینی انجام شده در انگلستان تحت نظارت گروه واکسن دانشگاه آکسفورد بررسی پاسخ ایمنی واکسن در گروه های سنی از 18 تا 55 سال، 56 تا 69 سال و 70 سال به بالا انجام و پاسخ ایمنی سلولی و ایمنی خونی یا همان آنتی بادی اندازه گیری شده است و نتایج اولیه آن در شماره اخیر مجله لنست در تاریخ 21 نوامبر 2020 منتشر شده است.

تعداد 560 داوطلب وارد مطالعه شده اند که در گروه سنی 18 تا 55 سال و 56 تا 69 سال هر کدام 160 نفر و در گروه هفتاد سال و بالاتر240 نفر بوده اند.

در نتایج بدست آمده نه تنها سیستم ایمنی در سالمندان به خوبی گروه های جوانتر پاسخ مناسب داده است که علاوه بر آن واکسن در سالمندان بهتر تحمل شده است که می تواند خبر خوبی برای افراد مسن باشد.

برای مطالعه اصل مقاله می توانید به آدرس ذیل مراجعه نمایید:

 

Safety and immunogenicity of ChAdOx1 nCoV-19 vaccine administered in a prime-boost regimen in young and old adults (COV002): a single-blind, randomised, controlled, phase 2/3 trial

Published Online November 19, 2020

https://doi.org/10.1016/ S0140-6736(20)32466-1

See Online/Comment https://doi.org/10.1016/ S0140-6736(20)32481-8

Oxford Vaccine Group, Department of Paediatrics (M N Ramasamy DPhil, M Voysey DPhil, P K Aley PhD et al

سالمندان و کووید -19

سالمندان و کووید -19

سالمند به عنوان منبع دانش و خرد، نیروهای کلیدی اقتصاد و کارآفرینی و عامل انسجام خانواده

 

سازمان بهداشت جهانی در سال 2019 اعلام کرد که “یک جامعه با نحوه مراقبت از سالمندان سنجیده می شود.”

در طی همه گیری کرونا به گونه ای صحبت شد که انگار این همه گیری مشکل سالمندان است و نحوه بیان به گونه ای بود که سالمندان را کم ارزش نشان می داد.

پیر شدن جوامع جدی است و این در کشورهای توسعه یافته مشکل بزرگتری است. اما همیشه سالمندی بد تعبیر شده و سالمندان از طرف مقامات دولتی به عنوان هزینه و سربار جامعه در نظر گرفته می شوند. صدای سالمندان اغلب شنیده نمی شود و دیگران به جای آنها صحبت می کنند و تصمیم می گیرند، در حالی که آنها قسمت مهمی از اجتماع بوده و در انسجام آن نقش حیاتی دارند.

بحران ناشی از همه گیری بیماری کووید -19 این مشکل را آشکار کرد. این بحران نقش مهم سالمند و ارزش زندگی آنان را کم اهمیت جلوه داد، در آمارها به جوان ها بیشتر تکیه شد، انگار داستان زندگی فقط مال آنها است، در کمبود امکانات و تجهیزات و ونتیلاتور این سالمندان بودند که کنار گذاشته شدند و همه اینها باعث این برداشت شد که زندگی سالمند ارزش کمتری دارد.

محدودیت ها و ایزوله کردن سالمندان شدیدتر انجام شد و این برای سلامت آنها مضر بود. سالمندان برای سلامت خود به حمایت و ارتباط اجتماعی نیاز دارند.

پشتیبانی نسل ها از یکدیگر و حمایت از سالمندان و ارتباط مداوم با آنها در طی این همه گیری و موارد مشابه آینده اهمیت ویژه ای دارد. فقط 35 درصد افراد بستری به علت کووید -19 کمتر از 60 سال  دارند و مرگ و میر هم در آنها کمتر است و این سالمندان هستند که در مقابل این بیماری آسیب پذیر و شکننده هستند و باید از آنها حمایت کنیم و حتی جوان ها باید به خاطر آنها به طور جدی اقدامات پیشگیری را رعایت کنند.

باید نگرش به کووید -19 به عنوان مشکل سالمندان خاتمه یابد. جامعه برای قربانی کردن سالمندان خود هزینه گزافی خواهد پرداخت. آنها منبع دانش و خرد، نیروهای کلیدی در کارآفرینی و اقتصاد، پیشگامان فعالیت های داوطلبانه و عامل انسجام خانواده هستند بنابراین زندگی آنها مانند همه افراد جامعه ارزشمند است.

جوان ترها باید در حمایت های اقتصادی، تهیه مواد غذایی، ایجاد ارتباط اجتماعی و پیشگیری از تنها و جدا ماندن سالمند تلاش و برنامه ریزی کنند.

 

برای اطلاعات بیشتر می توانید به آدرس ذیل مراجعه کنید

Ageism and COVID-19: what does our society’s response say about us?

Sarah Fraser, Martine Lagacé, Bienvenu Bongué, Ndatté Ndeye, Jessica Guyot, Lauren Bechard, Linda Garcia, Vanessa Taler, CCNA Social Inclusion and Stigma Working Group , Stéphane Adam … Show more

Author Notes

Age and Ageing, Volume 49, Issue 5, September 2020, Pages 692–695, https://doi.org/10.1093/ageing/afaa097