چرا بعضی آدمها، خصوصا افراد سالمند در اثر کرونا جان خود را از دست می دهند؟

چرا بعضی آدمها، خصوصا افراد سالمند در اثر کرونا جان خود را از دست می دهند؟

سیستم ایمنی بدن مانند یک ارکستر است که همه نوازندگان آن باید همزمان ساز خود را بنوازند وگرنه آهنگ مناسبی شنیده نخواهد شد. در بیماران کرونا که فوت می کنند سیستم ایمنی بدن مانند ارکستر ناهماهنگ،  یک واکنش ایمنی به هم ریخته از خود نشان می دهد و باعث می شود ویروس از بین نرفته و به مرگ فرد مبتلا منجر شود.

تحقیق در این زمینه به فرم آنلاین در مجله سلول CELL چاپ شده است و خبر آن را هم روزنامه خبرهای علم Science News Magazine  منتشر کرده است.

هنگامی که بدن یک ویروس جدید را تشخیص می دهد ، به عنوان مرحله اول سلول های دفاعی خط اول تجمع می یابند و به ویروس ها حمله می کنند. آنها همچنین پیام رسان های شیمیایی به نام سیتوکین ها را برای هشدار سایر سلول های ایمنی آزاد می کنند. در مرحله دوم و طی روزهای بعدی آنتی بادی ها ترشح می شوند و ویروس ها را از بین می برند .  در مرحله سوم، اگر آنتی بادی ها از کار بیفتند ، سلول های T کشنده، T Killer Cell به عنوان یک نسخه پشتیبان عمل می کنند و سلول های آلوده را شناسایی و از بین می برند. سلول های T کمکی، T Helper Cell ، هادی هایی هستند که تولید آنتی بادی ها ، سلول های T کشنده و بقیه ارکستر ایمنی را هماهنگ می کنند. این سلول ها رهبر ارکستر هستند.

در بیماران با کووید -19 شدید میزان ترشح آنتی بادی با شدت بیماری تطابق ندارد و بسیار بالا است، در حالی که میزان سلول هایT  کشنده و T کمکی آنها بسیار پایین است. گفته می شود علاوه بر ویروس ، میزان بالای آنتی بادی ها و سیتوکین ها در بدن است که باعث از کار افتادن سیستم ها و ارگان های بدن و مرگ فرد می شود. در حقیقت سیستم ایمنی ناهماهنگ عامل فوت بیمار است.

اهمیت این موضوع یکی این است که دادن  به موقع دگزامتازون در این بیماران می تواند ترشح بیش از حد آنتی بادی و سیتوکین ها را مهار کرده و جان فرد را نجات بدهد. علاوه بر این دانشمندان در ساختن واکسن باید به واکنش سلول های  T اهمیت بیشتری بدهند  تا واکسنی که فقط باعث آفزایش آنتی بادی می شود.

برای اطلاعات بیشتر می توانید به آدرس ذیل مراجعه کنید

An ‘uncoordinated’ immune response may explain why COVID-19 strikes some hard, particularly the elderly

By Jon CohenSep.

Science, Sep 16, 2020

 

Posted in:

doi:10.1126/science.abe8097

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *