درمان اختلالات گفتاری برای سالمندانی است که به‌دلیل سکته مغزی، بیماری‌های عصبی، مشکلات عضلانی یا زوال شناختی، دچار نامفهوم حرف زدن، کندی در بیان، مشکل در پیدا کردن کلمه مناسب، اختلال در تلفظ یا کاهش وضوح صدا شده‌اند.
در این بخش، گفتاردرمانگر با تمرین‌هایی برای تقویت عضلات گفتاری، بهبود هماهنگی زبان و لب‌ها، افزایش محدوده حرکت آنها، کنترل تنفس حین گفتار و اصلاح الگوی تولید صدا کار می‌کند. همچنین روی تمرین‌های زبانی مثل نام بردن اشیا، ساخت جمله، تقویت واژگان و افزایش روانی کلام نیز تمرکز می‌شود.
هدف نهایی این است که سالمند بتواند ارتباط روشن‌تر، راحت‌تر و با اعتمادبه‌نفس بیشتری با اطرافیان داشته باشد؛ یعنی کمتر مجبور شود جمله‌ها را تکرار کند، کمتر احساس شرمندگی یا گوشه‌گیری به‌خاطر مشکل گفتاری داشته باشد و در جمع‌های خانوادگی و اجتماعی حضور فعال‌تری تجربه کند.