چاقی، سالمندی و رضایت از زندگی
چاقی یا اضافه وزن بر اساس نسبت وزن به قد یا BMI تعریف می‌شود و اگر این شاخص برای فرد بین 25 تا 30 باشد اضافه وزن و اگر بالای 30 باشد، چاق محسوب می‌شود.
چاقی بیشتر از گرسنگی، انسان‌ها را می‌کشد. کرونا و قرنطینه آن، بی‌تحرکی و در منزل ماندن را افزایش داده و چاقی بیشتر شده است.
چاقی باعث افزایش ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی، آرتروز، دیابت، سرطان‌های رحم، پستان، تخمدان، پروستات، کبد، کیسه صفرا، کلیه، کولون، دمانس و آلزایمر می‌شود. چاقی شایع‌ترین پیش فاکتور سرطان بعد از سیگار است.
مردان در سالمندی بیشتر در خطر چاقی و عوارض آن هستند. در مردها از میانسالی میزان تستوسترون کاهش می‌یابد و به همین دلیل حجم عضلات کم و در مقابل، میزان چربی زیاد می‌شود. به تدریج با کاهش قدرت عضلات و کاهش فعالیت، خطر افزایش وزن و عوارض آن زیاد می‌شود.
مطالعات نشان داده مردان میانسال کمترین شادی را در اجتماع دارند و اضطراب در آنها شایع و میزان نارضایتی از زندگی و گذشته خود در آنها بالاست. از طرفی، دیده شده افزایش استرس باعث افزایش احتمال چاق شدن می‌شود.
پس فقط برنامه‌ریزی برای تغذیه یا ورزش در این گروه کافی نیست و حمایت‌های روانی و اجتماعی اهمیت ویژه‌ای دارند. در صورتی که همه این مداخله‌ها هماهنگ و به خوبی انجام شوند، فرد نه تنها به وزن ایده‌آل بر می‌گردد، بلکه عادات غلط خود را هم اصلاح می‌کند و استرس او هم کاهش می‌یابد و حس خوبی هم نسبت به زندگی پیدا می‌کند.
خوشبختانه امروزه در کشورها، مراکزی مخصوص این گروه سنی وجود دارد که افراد با مراجعه به آنجا می‌توانند مشکلات جسمی و روحی خود را برطرف کنند. در این مراکز با فعالیت‌های توانبخشی و بازتوانی، افراد می‌توانند به سطح زندگی مطلوب خود برگردند.
منابع:
https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/obesity and over weight
http://t.email3.telegraph.co.uk/r/?id=h43b6f5ef%2C3d4836ba%2C36fddc22&WT.mc_id=e_DM1444111&WT.tsrc=email&etype=Edi_FAM_New_ES&utmsource=email&utm_medium=Edi_FAM_New_ES20210617&utm_campaign=DM1444111&s=1CMMidmg-niEc-iO8zknCTB74_WbYH46EWTutJElF1I
