آنفلوآنزا در سالمندان
آنفلوآنزا، بیماری فصلی و مخصوص پاییز و زمستان است. به طور متوسط بعد از دو روز از ورود ویروس به بدن، علائم ظاهر می شود که شامل سرفه، تب، لرز، درد عضلانی، گلو درد، خستگی و سردرد است. افراد مبتلا به آنفلوآنزا در چهار روز اول بعد از شروع علائم بیماری، قابلیت انتقال بیماری را به افراد دیگر دارند و در این مدت باید با آنها تماس نداشت یا آنها را قرنطینه و از تماس افراد سالمند با فرد بیمار جلوگیری کرد. در افراد مسن به علت ضعف سیستم ایمنی، علائم شدیدتر و عارضه شایع تر است. در سالمندانی که دیابت داشته باشند این خطر بیشتر است. نتایج تحقیقات نشان داده است در افراد بالای 65 سال، این بیماری احتمال عفونت ریه(پنومونی) را افزایش می دهد و حتی می تواند باعث نارسایی قلب یا حملات آسم شود.
بهترین روش پیشگیری از ابتلا به آنفلوآنزا، واکسیناسیون است و بعد از دو هفته از دریافت واکسن، سطح آنتی بادیها به حدی میرسد که از بدن محافظت میکند. تزریق واکسن به طور کامل از بیماری پیشگیری نمی کند، ولی شدت علائم را به مقدار قابل توجهی کاهش می دهد. در افراد سالمند، زنان باردار، کودکان و افرادی که بیماری های زمینه ای دارند واکسن آنفلوآنزا اکیدا توصیه شده است. بنابراین سالمندان باید در فصل شیوع این بیماری از افراد بیمار دوری کنند، ماسک بزنند، دست های خود را مرتب بشویند، از دست زدن به بینی و چشمهای خود اجتناب کنند.
واکسن آنفلوآنزا کاملا بی خطر است. ممکن است جای تزریق کمی درد داشته باشد و کبودی ایجاد کند و در بعضی افراد تب خفیف، کوفتگی و سردرد بروز یابد که جای نگرانی نیست. پس تزریق واکسن آنفلوآنزا در زمان مناسب باید جدی گرفته شود.
